مشارکت کنندگان Investopedia از طیف وسیعی از پیشینه ها تهیه می شوند و بیش از 20+ سال هزاران نویسنده و ویراستار متخصص وجود داشته اند که مشارکت داشته اند.
مایکل بویل یک متخصص مالی باتجربه است و بیش از 10 سال با برنامه ریزی مالی ، مشتقات ، سهام ، درآمد ثابت ، مدیریت پروژه و تجزیه و تحلیل کار می کند.
Kirsten Rohrs Schmitt یک ویراستار حرفه ای ، نویسنده ، تصحیح کننده و چکنده حرفه ای است. وی در زمینه امور مالی ، سرمایه گذاری ، املاک و مستغلات و تاریخ جهانی تخصص دارد. وی در طول حرفه خود ، مطالب زیادی را برای مجلات و وب سایت های مصرف کننده بیشمار ، رزومه های ساخته شده و محتوای رسانه های اجتماعی برای صاحبان مشاغل نوشت و ویرایش کرد و وثیقه ای را برای آکادمی و غیرانتفاعی ایجاد کرد. کرستن همچنین بنیانگذار و مدیر بهترین ویرایش شما است. او را در LinkedIn و Facebook پیدا کنید.
نرخ شناور در مقابل نرخ ثابت: یک مرور کلی
تمام حجم معامله شده در بازارهای ارزی با نرخ ارز معامله می شود ، نرخ آن می تواند یک ارز را برای دیگری مبادله کند. به عبارت دیگر ، این ارزش ارز کشور دیگر در مقایسه با هزینه خود شماست.
اگر به کشور دیگری سفر می کنید ، باید ارز محلی را "خریداری کنید". درست مانند قیمت هر دارایی ، نرخ ارز قیمتی است که می توانید آن ارز را خریداری کنید. به عنوان مثال ، اگر به مصر سفر می کنید و نرخ ارز برای دلار آمریکا 1: 5. 5 پوند مصری است ، این بدان معنی است که برای هر دلار آمریکا می توانید پنج پوند و نیم پوند مصر خریداری کنید.
از لحاظ تئوریکی ، دارایی های یکسان باید در کشورهای مختلف با همان قیمت بفروشند ، زیرا نرخ ارز باید ارزش ذاتی یک ارز را در برابر دیگر حفظ کند.
نرخ ارز ثابت بدان معنی است که دو ارز همیشه با همان قیمت رد و بدل می شوند در حالی که نرخ ارز شناور به این معنی است که قیمت بین هر ارز بسته به عوامل بازار می تواند تغییر کند. در درجه اول عرضه و تقاضا.
غذای اصلی
- نرخ ارز شناور توسط بازار خصوصی از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود.
- نرخ ثابت یا قابل توجه ، نرخی است که دولت (بانک مرکزی) به عنوان نرخ رسمی ارز تعیین و حفظ می کند.
- دلایل افزایش ارز با ثبات مرتبط است. به خصوص در کشورهای در حال توسعه امروز ، یک کشور ممکن است تصمیم بگیرد که ارز خود را برای ایجاد فضایی پایدار برای سرمایه گذاری خارجی ایجاد کند.
نرخ ثابت
نرخ ثابت یا قابل توجه ، نرخی است که دولت (بانک مرکزی) به عنوان نرخ رسمی ارز تعیین و حفظ می کند. قیمت تعیین شده در برابر ارز عمده جهانی (معمولاً دلار آمریکا ، بلکه سایر ارزهای اصلی مانند یورو ، ین یا سبد ارز) تعیین می شود.
به منظور حفظ نرخ ارز محلی ، بانک مرکزی در ازای ارز که به آن رسیده است ، ارز خود را در بازار ارز خریداری و به فروش می رساند.
به عنوان مثال ، اگر مشخص شود که ارزش یک واحد واحد ارز محلی برابر با 3 دلار آمریکا است ، بانک مرکزی باید اطمینان حاصل کند که می تواند بازار را با آن دلار تأمین کند. برای حفظ نرخ ، بانک مرکزی باید سطح بالایی از ذخایر خارجی را حفظ کند.
این یک مقدار رزرو شده از ارز خارجی است که توسط بانک مرکزی نگهداری می شود که می تواند از آن برای آزادسازی (یا جذب) وجوه اضافی در بازار (یا خارج از آن) استفاده کند. این امر تأمین پول مناسب ، نوسانات مناسب در بازار (تورم/تورم) و در نهایت نرخ ارز را تضمین می کند. بانک مرکزی همچنین می تواند در صورت لزوم نرخ ارز رسمی را تنظیم کند.
نرخ ارز ثابت
نرخ شناور
بر خلاف نرخ ثابت ، نرخ ارز شناور توسط بازار خصوصی از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود. نرخ شناور اغلب "خود اصلاح" نامیده می شود ، زیرا هرگونه تفاوت در عرضه و تقاضا به طور خودکار در بازار اصلاح می شود.
به این مدل ساده نگاه کنید: اگر تقاضا برای ارز کم باشد ، ارزش آن کاهش می یابد ، بنابراین باعث می شود کالاهای وارداتی گرانتر و تقاضا برای کالاها و خدمات محلی باشد. این به نوبه خود مشاغل بیشتری ایجاد می کند و باعث اصلاح خودکار در بازار می شود. نرخ ارز شناور دائما در حال تغییر است.
در واقعیت ، هیچ ارز کاملاً ثابت یا شناور نیست. در یک رژیم ثابت ، فشارهای بازار همچنین می تواند بر تغییرات نرخ ارز تأثیر بگذارد. بعضی اوقات ، هنگامی که یک ارز محلی ارزش واقعی خود را در برابر ارز بسته بندی شده خود منعکس می کند ، ممکن است یک بازار زیرزمینی (که بیشتر منعکس کننده عرضه و تقاضای واقعی است) توسعه یابد.
سپس یک بانک مرکزی غالباً مجبور می شود نرخ رسمی را تغییر دهد یا از بین برود تا نرخ مطابق با غیررسمی باشد ، از این طریق فعالیت بازار غیرقانونی را متوقف می کند.
در یک رژیم شناور ، بانک مرکزی همچنین ممکن است در صورت لزوم برای اطمینان از ثبات و جلوگیری از تورم ، مداخله کند. با این حال ، کمتر است که بانک مرکزی یک رژیم شناور دخالت خواهد کرد.
