شیرجه عمیق به وام های غیر عملکردی (NPL) ، دلایل نرخ بالای NPL ، تأثیر اقتصادی آن و نحوه کاهش و به حداقل رساندن آنها.
وام غیر عامل (NPL) مبلغی از پول وام گرفته شده است که بدهکار آن را پرداخت نکرده است که چهار دوره مشخص را پرداخت کرده است. اگرچه عناصر دقیق وضعیت عدم عملکرد ، بسته به شرایط وام خاص ، متفاوت است ، "هیچ پرداختی" معمولاً به عنوان صفر پرداخت یا اصلی یا بهره تعریف نمی شود.
از طرف دیگر ، NPL از نظر موضعی به معنای وام است که چند ماه با تأخیر یا عقب افتادگی است. این چیزی بیش از یک شاخص ناتوانی (یا عدم تمایل) بدهکار است. NPL یک بار هم وام دهنده و وام گیرنده است. براساس اعلامیه سیاست های منطقه بین المللی پول (IMF) در مورد شماره ژوئیه 2015 ، NPLS به 1 تریلیون یورو رسیده است ، بیش از دو برابر مبلغ در سال 2009.
چهار بدهکار ، یک NPL وثیقه با ارزش را به دام می اندازد و بدهی حل نشده ، بدست آوردن بودجه جدید و سرمایه گذاری را دشوارتر می کند. در عین حال ، وام دهنده باید هزینه های NPL ، از جمله هزینه های باد را برآورده کند. پیامدهای نسبت NPL بالا در بانک ها نیز وجود دارد و سودآوری بانک ها است. آنها تأمین اعتبار را منعقد می کنند و تخصیص اعتبار را تحریف می کنند.
حجم بالای NPLS باعث می شود عملکرد قابل توجهی در عملکرد یک بانک به شکل:
- کاهش درآمد خالص سود ؛
- افزایش هزینه های اختلال ؛
- نیازهای اضافی سرمایه چهار دارایی با وزن بالا.
- رتبه بندی پایین تر و افزایش هزینه بودجه ، تأثیر منفی بر ارزش سهام.
- کاهش اشتهای ریسک چهار وام جدید ؛وت
- زمان مدیریت اضافی و هزینه خدمات برای حل مشکل.
بسیاری از بانک ها در سراسر اروپا از سطح بالای NPL ها ، به ویژه در قبرس ، یونان ، پرتغال ، ایرلند ، ایتالیا و برخی از کشورهای اروپای مرکزی و شرقی رنج می برند. براساس داده های بانک جهانی ، NPLS در سراسر منطقه یورو به هشت درصد از کل وام ها در سال 2013 به اوج خود رسید و از آن زمان تاکنون فقط در برخی از کشورها به تدریج کاهش یافته است.
دلایل بالاترین نرخ NPL
عوامل اصلی نسبت NPL بالای بانک ها می تواند مدیریت نامناسب ریسک اعتباری یا وام گرفتن غیرمسئولانه (و وام) یا رکود اقتصادی در یک کشور باشد. دلایل دیگر ممکن است نظارت و مدیریت ضعیف ، وام های تهاجمی و استراتژی های کسب ، قرار گرفتن در معرض زیاد در بخش هایی که بیشترین تأثیر را تحت تأثیر بحران مالی (مانند املاک و مستغلات) و کنترل اعتبار LAX قرار داده اند.
مدیریت صحیح ریسک اعتباری در بانک ها تأثیر بسیار مهمی بر میزان وام های غیرجاری دارد. بانک ها می توانند مدل های ارزیابی ریسک اعتباری داخلی خود را توسعه دهند که داده های مالی و سایر داده های متقاضیان وام را تجزیه و تحلیل می کند. هدف اصلی نتایج تجزیه و تحلیل داده ها، احتمال نکول به درستی ارزیابی شده است که نشان دهنده خطر ورشکستگی احتمالی بدهکار است. همچنین سیاست اعتباری در بانک ها، سهولت در اخذ اعتبار را تعیین می کند و میزان پذیرش سطح ریسک اعتباری را تغییر می دهد. بانکها با هدف کسب سود بیشتر از وام‌ها، سود سود، می‌توانند انگیزه بیشتری برای وام دادن به بانکها داشته باشند، در صورتی که از سطوح مطمئن مقررات بانک مرکزی تجاوز نکنند. این امر به ویژه در دوره رشد اقتصادی که نسبت های مالی شرکت ها و درآمدهای شخصی ساکنان بالاتر است، قابل مشاهده است.
مشکل دیگر وام گیری غیرمسئولانه ساکنانی است که از پیچیدگی مالی محدودی برخوردارند. انتظارات بیش از حد از درآمدهای آتی بدون درک الگوهای ثابت اولیه در اقتصاد می تواند مشکلات مالی جدی در خانوارها ایجاد کند. رکود درآمد شخصی و کاهش ارزش بازار دارایی‌ها (اغلب مستغلات) که توسط بانک تأمین می‌شود، می‌تواند منجر به وضعیتی شود که در آن تصاحب دارایی‌ها از بدهکاران نتواند همه بدهی‌های آنها را بازپرداخت کند. با توجه به ناتوانی بسیاری از متقاضیان وام در تصمیم گیری مسئولانه، ابزار نظارتی بانک مرکزی چهار بانک تجاری نقش مهمی در کاهش معضل وام های غیرجاری دارند.
NPL ها را کاهش دهید
باید تمرکزی برای کاهش NPLS وجود داشته باشد زیرا آنها همیشه موضوع نگرانی چهار بانک هستند. پیامدهای NPL بر سوددهی وام دهندگان دوگانه است: زیان خالص وام‌هایی که بازیابی نشده‌اند، و افزایش هزینه‌ها به دلیل مدیریت NPLها، به دلیل گردش کار فشرده و فراوانی وظایف دستی، بسیار زمان‌بر است.
همانطور که آنها می گویند احتیاط بهتر از اطمینان است، روند کاهش NPLS با پذیره نویسی خوب و سیاست های وام دهی مناسب در زمان شروع شروع می شود. با تقویت فرآیندهای پذیره نویسی وام، بانک می تواند به دنبال اعطای وام به وام گیرندگان با کیفیت بهتر باشد. این امر مستلزم ایجاد استانداردهای کیفی و کمی دقیق تر در هنگام اعطای وام است.
با این حال، اگر بانک در این مرحله شکست خورد و اکنون با وام‌های غیرجاری سروکار دارد، باید با ارزیابی فرصت‌ها و ریسک‌های چهار وام شروع کنند.
یک مشاور/کارشناس متخصص می تواند با ارزیابی اوراق بهادار بانکی که از وام ها حمایت می کند ، ضررها را محدود یا از بین ببرید.
پاسخ به چگونگی کاهش NPL ها همچنین استفاده از یک مدل رتبه بندی ریسک داخلی قوی و تلاش برای قرار دادن همه وام های دارای رتبه پایین در کاهش قرار گرفتن در معرض است. تهاجمی در مجموعه ها و فروش مقاله با ضرر نیز می تواند در نظر گرفته شود.
برای کاهش NPL ها ممکن است یک رویکرد جدید لازم باشد. بانکها باید با بازسازی مدل عملیاتی و اتخاذ فن آوری های دیجیتال در زنجیره ارزش ، ارزش بیشتری را به دست آورند.
Elena Mazzotti از Accenture موارد زیر را برای کاهش NPLS توصیه می کند:
- پروفایل مشتری: داده های بهتر به معنای ریسک بهتر و پروفایل مشتری است. ترکیب اطلاعات در مورد دارایی های مالی و رفتارهای مالی و مصرف آنها می تواند به تعادل سطح بالایی از صنعتی شدن در مجموعه ای از پیش تعریف شده از اقدامات چهار مشتری با ارزش پایین و یک رویکرد پیش رو به چهار مورد با ارزش بالا کمک کند ، و باعث کاهش هزینه ها و زمان بهبودی می شود.
- تعریف یک کتابخانه استراتژی خرده فروشی: این بهترین محصول را به هر مشخصات مشتری ارائه می دهد ، و داده های مربوط به رفتارهای مشتری ، درآمد شخصی و ارزش خالص را ترکیب می کند.
- طراحی مجدد مدل عملیاتی: طراحی مجدد مدل عملیاتی چهار وام شرکت ، تهیه یک ابزار مدیریت گردش کار برای تسهیل همکاری بین واحدهای اعتباری و تجاری چهار همکاری بهتر و ادغام در واحدها. این می تواند به افزایش 50 درصدی نرخ بازپرداخت (تعداد موقعیت های بازپرداخت در کل موقعیت مدیریت شده) تبدیل شود.
- بهینه سازی خدمات حقوقی: بهینه سازی و اتخاذ یک مدل جبران خسارت مبتنی بر ارزش بسته به ارزش بهبود یافته می تواند منجر به هزینه های قانونی 20 تا 30 درصد شود ، به همراه مزایای زمان بهبودی کلی.
- راه اندازی یک برنامه کیفیت داده بازیابی وثیقه: استفاده از اطلاعات موجود در مورد توافق نامه های وثیقه و تعریف برنامه های تصادف اختصاصی ، مجموعه داده های وثیقه را بهبود می بخشد تا استراتژی های بازیابی بهتر را برطرف کند.
- مدیریت وثیقه: با استفاده از تجزیه و تحلیل پیشرفته برای ترکیب اطلاعات در مورد ارزش املاک ، وثیقه ، وام گیرندگان ، ضامن (یعنی ارزیابی ، اطلاعات حراج) می تواند بر استهلاک غیر منتظره نظارت کند. مدیریت وثیقه بهتر می تواند تلفات وام در موقعیت های وثیقه را 5-10 ٪ کاهش دهد.
- هشدار اولیه و مدلهای آینده نگر: این تغییر می تواند از تجزیه و تحلیل پیش بینی کننده برای بهبود کیفیت نمونه کارها اعتباری استفاده کند ، می تواند وخامت نمونه کارها را 30-40 ٪ کاهش دهد.
وی در ادامه می افزاید: "با تولید درآمد هنوز هم تلاش می کند ، رقبای جدیدی که از دیجیتالی می آیند ، و مقررات لازم برای اجرای حداکثر سرعت بهبودی ، اتخاذ یک مدل مدیریت بهتر NPL نسبت به گذشته مهمتر خواهد بود. کارکردهای بازیابی و مجموعه های صنعتی از طریق مدلهای پیشرفته حاکمیت نمونه کارها و اتخاذ ابزارهای جدید NPL پایان به پایان می تواند به ایجاد ارزش در یک منطقه جدید کمک کند. بانک ها نمی توانند ارتباط استراتژیک مدیریت NPL و مزایای تغییر از یک واحد خدمات به سمت یک روش واحد تجاری با اهداف سود و بازیابی خاص را دست کم بگیرند. "
کاهش NPLS: تأثیر اقتصادی
نرخ بالای NPLS اعتماد به نفس بازار و رشد اقتصادی آهسته را بدتر می کند. براساس یک مقاله کار ، تأثیر اقتصادی کاهش NPL ها بسیار مهم است زیرا NPL ها بازتابی از رکود اقتصادی هستند ، در حالی که رشد سریع اقتصادی می تواند منجر به افت سریعتر نسبت NPL شود.
تأثیر اقتصادی به شرح زیر است:
- داده ها به طور واضح نشان می دهد که سقوط نسبت NPL چهار اقتصاد خوب است. کشورهایی که نسبت NPL خود را کاهش داده اند ، رشد سریع تولید ناخالص داخلی را تجربه کرده اند ، بیشتر سرمایه گذاری کرده اند و از نتایج بازار کار بهتری برخوردار هستند (نرخ بالاتر مشارکت نیروی کار و نرخ بیکاری پایین تر). رشد اعتبار نیز در این گروه از کشورها سریعتر بود.
- نتایج در موارد کاهش منفعل در نسبت NPL قوی تر بود. کشورهایی که از شوک اعتباری مثبت لذت می برند یا مهندس می کنند ، نتیجه اقتصادی بهتری نسبت به کشورهایی که نسبت NPL خود را در درجه اول با حل NPL های برجسته کاهش می دهند ، تجربه می کنند. با این حال ، این تفاوت بین عملکرد اقتصادی در فعال در مقابل سناریوهای کاهش NPL منفعل نسبتاً اندک است و پس از کنترل چهار تعیین کننده سیاست فعال ، کاملاً ناپدید می شود.
- گروه فعال کشورها به طور قابل توجهی بهتر از کشورهایی هستند که از مشکل NPL خود به تعویق می افتند ، حتی اگر این کشورها با شرایط اعتباری مشابه (نامطلوب) روبرو شوند.
چگونه می توانید NPL ها را به حداقل برسانید
به حداقل رساندن NPL ها شامل تقویت جنبه های کلیدی رویه های وام بانک و تدوین یک روش بازیابی استاندارد است. یک بانک با تجربه محدود در به حداقل رساندن NPL ها باید تخصص تخصصی مورد نیاز برای اداره وام های مشکل و NPL را توسعه یا به دست آورد.
