ارز مجازی

ارز مجازی نوعی ارز دیجیتال کنترل نشده است. توسط بانک مرکزی صادر یا کنترل نمی شود. نمونه هایی از ارزهای مجازی شامل بیت کوین, لیت کوین, و ریپل. ارزهای دیجیتال در ذخیره می شود و معامله از طریق نرم افزار تعیین شده, برنامه های کاربردی, و شبکه های به صورت دیجیتال.

ارزهای مجازی معمولا توسط ناشران خصوصی صادر می شوند و در میان جوامع مجازی خاص استفاده می شوند. امنیت نرم افزار و شبکه هایی که ارزهای مجازی روی هم قرار می گیرند یک نگرانی مهم است.

ارزهای تنظیم شده سنتی توسط بدهی های مستقل (ارز فیات) یا دارایی های سخت مانند طلا پشتیبانی می شوند. در تضاد, ارزهای مجازی با هیچ ارزش ذاتی حمایت نمی. ارزش یک ارز مجازی عمدتا توسط احساسات معامله گران هدایت می شود. به عنوان یک نتیجه از ماهیت غیر قابل تنظیم خود, یک ارز مجازی می تواند نوسانات قیمت گسترده را تجربه.

خلاصه

• ارز مجازی نوعی ارز دیجیتال کنترل نشده است که توسط بانک مرکزی صادر یا کنترل نمی شود. مثالها عبارتند از بیت کوین, لیت کوین, و ریپل.
• ارز مجازی می تواند متمرکز یا غیرمتمرکز باشد. یک ارز مجازی غیرمتمرکز مدیر مرکزی ندارد.
• تمرکززدایی ارز مجازی به شبکه های بلاک چین متکی است که مبتنی بر رمزنگاری هستند. ارز مجازی مبتنی بر رمزنگاری به عنوان ارز دیجیتال شناخته می شود.

انواع ارز مجازی

از نظر وضعیت حقوقی, دو نوع عمده از ارزهای مجازی وجود دارد-متمرکز و غیر متمرکز .

1. متمرکز

یک ارز مجازی متمرکز دارای یک مدیر یا مخزن مرکزی است. مدیر مرکزی یک ارز مجازی به طور معمول صادر کننده این ارز است. این نقش شبیه به یک بانک مرکزی در یک سیستم ارز تنظیم شده است. ریپل نمونه ای از ارز مجازی متمرکز است.

2. غیر متمرکز

در مقابل, یک ارز غیر متمرکز یک مدیر مرکزی شخص ثالث و یا مخزن ندارد. بجای, یک سیستم توزیع شده خواهد معاملات یک ارز مجازی غیر متمرکز تصدیق.

بسیاری از ارزهای غیرمتمرکز مبتنی بر شبکه های بلاک چین مانند بیت کوین, لایت کوین, و اتریوم. یک شبکه بلاکچین لیستی از رکوردها را که به عنوان بلوک شناخته می شود با رمزنگاری پیوند می دهد. هنگامی که یک معامله درخواست شده است, درخواست در شبکه متشکل از بسیاری از کامپیوتر پخش (گره).

پس از تایید تراکنش توسط شبکه یک بلاک ثابت و غیر قابل تغییر که حاوی اطلاعات تراکنش است به بلاکچین موجود اضافه می شود. معامله بر این اساس تکمیل و ثبت می شود.

در مقایسه با یک سیستم ارز مجازی متمرکز, شبکه نظیر به نظیر غیر متمرکز اجتناب یک مدیر مرکزی, و در نتیجه اجتناب یک شکست امنیتی متمرکز. همچنین به دلیل نبود واسطه ها تمرکززدایی امکان شفافیت بیشتر بین طرفین و کاهش هزینه های معامله را فراهم می کند.

با این حال, فقدان یک قدرت مرکزی منجر به نگرانی های نظارتی. پولشویی و سایر معاملات غیرقانونی می توانند از تنظیمات غیرمتمرکز استفاده کنند.

مزایای ارزهای مجازی

1. راحت

مزیت عمده ارزهای مجازی راحتی است. پرداخت با ارزهای مجازی به دلیل ماهیت مبتنی بر شبکه سریع و ساده است. استفاده از ارزهای مجازی به ویژه در معاملات بین المللی راحت است.

2. غیر متمرکز

تمرکز زدایی از واسطه ها نیز جلوگیری می کند. این هزینه های معامله را کاهش می دهد و از شکست امنیتی مدیر مرکزی جلوگیری می کند.

معایب ارزهای مجازی

1. فاقد مقررات جامع

مقررات مربوط به ارزهای مجازی به اندازه کافی جامع یا سیستماتیک نیستند و مانع پذیرش جهانی می شوند. عدم نظارت از یک مدیر مرکزی, ارزهای مجازی غیر متمرکز فرصت برای معاملات غیر قانونی و پول شویی فراهم می کند.

2. بسیار فرار

از اتهام یک بانک مرکزی, ارزش یک ارز مجازی بسیار فرار است. بنابراین ابزاری کمتر مطلوب برای ذخیره ارزش یا وسیله مبادله است. به عنوان مثال بیت کوین در پایان سال 2017 به 20000 دلار برای هر واحد رسید. بعدا طی یک سال به حدود 3000 دلار برای هر واحد کاهش یافت.

3. مشکلات امنیتی بالقوه

ارزهای مجازی نیز نگرانی های امنیتی را افزایش می دهند. با وجود بهبود تکنیک های رمزنگاری, از دست دادن و یا نشت اطلاعات احراز هویت است که هنوز هم ممکن است و می تواند ضرر و زیان بزرگ به صاحبان ارز مجازی باعث.

ارز دیجیتال, ارز مجازی, و ارز دیجیتال

ارز دیجیتال یک مفهوم گسترده است که به تمام دارایی های پولی که به صورت دیجیتال هستند اشاره دارد. ارز مجازی زیرمجموعه ای از ارز دیجیتال است و ارز دیجیتال زیرمجموعه ای از ارز مجازی است.

ارز دیجیتال می تواند تنظیم یا تنظیم نشده باشد. یک ارز دیجیتال تنظیم شده توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شود و می تواند به یک ارز مستقل اختصاص یابد. بنابراین نوع تنظیم شده ارز دیجیتال تابع سیاست پولی یک کشور است.

ارز مجازی نوعی ارز دیجیتال کنترل نشده است. به جای بانک مرکزی توسط یک صادر کننده خصوصی صادر و کنترل می شود. بنابراین مشمول هیچ سیاست پولی نیست. یک ارز مجازی می تواند متمرکز یا غیرمتمرکز باشد. برخی از ارزهای مجازی حاوی رمزنگاری هستند و برخی نه.

ارز رمزنگاری شده به نوعی ارز مجازی اشاره دارد که فناوری رمزنگاری را برای ایمن سازی و احراز هویت معاملات ارز پیاده سازی می کند. ارزهای رمزنگاری شده به شبکه های بلاک چین بستگی دارند. از این رو ارزهای رمزنگاری شده ارزهای مجازی غیرمتمرکز هستند.

خوانش های مرتبط

با تشکر از شما برای خواندن راهنمای سی اف ای در مورد ارز مجازی. برای ادامه پیشرفت شغلی خود, منابع مالی اضافی زیر مفید خواهد بود: