چرا خارجی ها در ایالات متحده سرمایه گذاری می کنند؟

اگر بازار اوراق قرضه چین به عنوان میانگین متقاطع کشور - در مورد سطح توسعه در کره جنوبی - توسعه یافته باشد ، پس از پیش بینی اوراق قرضه ایالات متحده حدود 200 میلیارد دلار پایین تر از سطح فعلی آنها خواهد بود.

یکی از بحث برانگیزترین مباحث اقتصادی امروز این است که آیا سیستم فعلی عدم تعادل بزرگ جهانی می تواند ادامه یابد. برخی از محققان پیشنهاد می کنند که این سیستم همچنان ادامه نخواهد یافت زیرا ایالات متحده باید نسبت بدهی های خارجی خود را تثبیت کند ، و بخشی از این تنظیم شامل استهلاک بزرگی از دلار خواهد بود (حتی بیشتر از آنچه تاکنون اتفاق افتاده است). برخی دیگر استدلال می کنند که عدم تعادل جهانی می تواند برای مدت طولانی به دلیل عواملی که دارایی های ایالات متحده را جذاب تر می کند و اختلاف نظر مداوم بین دارایی های ایالات متحده و دارایی های خارجی ادامه می یابد ، ادامه یابد. اکثر محققان موافق هستند که بیشترین آسیب پذیری کوتاه مدت در سیستم فعلی ، تمایل بیگانگان برای ادامه سرمایه گذاری تقریباً 2 تریلیون دلار در سال با نرخ ارز و نرخ بهره موجود است.

طی پنج سال از سال 2002 تا 2006 ، سرمایه ناخالص به ایالات متحده 6. 2 تریلیون دلار رسید. خارجی ها با وجود بازده نسبتاً کم در مقایسه با سرمایه گذاری در سایر کشورها و انتظار گسترده از ادامه استهلاک دلار ، به طور متوسط بیش از 5 میلیارد دلار در ایالات متحده سرمایه گذاری می کردند. علاوه بر این ، بیش از دو سوم بدهی های خارجی ایالات متحده توسط بخش خصوصی تا پایان سال 2006 برگزار شد.

در چرا خارجی ها در ایالات متحده سرمایه گذاری می کنند؟(مقاله کار NBER شماره 13908) ، کریستین فوربس خاطرنشان می کند که خارجی ها در طی پنج سال گذشته بازده قابل توجهی پایین تر از سرمایه گذاری های ایالات متحده خود داشته اند تا اینکه سرمایه گذاران ایالات متحده حتی پس از حذف اثرات حرکات نرخ ارز و سرمایه گذاری های دولتی ، در خارج از کشور به دست آورده اند. این دیفرانسیل بازده حتی در کلاسهای دارایی فردی (سهام ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی و به میزان کمتری اوراق قرضه) و پس از انجام تنظیمات خشن برای ریسک وجود دارد.

با این وجود ، سرمایه گذاران خارجی ممکن است به دلایل مختلف سرمایه گذاری در ایالات متحده و تأمین اعتبار کسری بزرگ حساب فعلی ایالات متحده را انتخاب کنند. در واقع ، آنها ممکن است به منظور بهره مندی از بازارهای مالی بسیار توسعه یافته ، مایع و کارآمد ایالات متحده و از مدیریت قوی شرکت ها و نهادهای ایالات متحده ، سرمایه گذاری های پرتفوی ایالات متحده را انتخاب کنند - اگرچه هر دو این نقاط قوت درک شده متحد هستندایالت ها در طول آشفتگی اخیر بازار مالی برخی آسیب پذیری ها را نشان داده اند. خارجی ها همچنین ممکن است برای متنوع سازی ریسک در ایالات متحده سرمایه گذاری کنند ، به ویژه اگر بازده در بازارهای مالی ایالات متحده با بازده در بازارهای مالی داخلی کشور خود ارتباط کمی داشته باشد. یا ، سرمایه گذاران در خارج از ایالات متحده ممکن است به دلیل پیوندهای محکم با ایالات متحده ، از طریق جریان تجارت یا اقدامات "نزدیکی" به عنوان فاصله ، ارتباطات ارزان قیمت یا به اشتراک گذاشتن یک زبان مشترک ، پول خود را در اینجا قرار دهند.

فوربس می پرسد کدام یک از این عوامل در تعیین سرمایه گذاری خارجی در ایالات متحده قابل توجه است. او می یابد که توسعه مالی یک کشور به طور مداوم عامل مهمی است که بر سرمایه گذاری آن در بازارهای سهام ایالات متحده و بدهی تأثیر می گذارد. به طور خاص ، کشورهایی که بازارهای مالی کمتری دارند ، سهم بیشتری از اوراق بهادار خود را در ایالات متحده سرمایه گذاری می کنند و میزان این اثر با سرانه درآمد کاهش می یابد. برآوردهای وی حاکی از آن است که اگر بازار اوراق قرضه چین به عنوان میانگین متقاطع کشور-در مورد سطح توسعه در کره جنوبی-توسعه یافته باشد-پس از آن پیش بینی شده چین از اوراق قرضه ایالات متحده حدود 200 میلیارد دلار پایین تر از سطح فعلی آنها خواهد بود.

کشورهایی که کنترل کمتری بر جریان سرمایه و جریان تجاری بزرگتر با ایالات متحده دارند نیز بیشتر در بازارهای سهام و بدهی ایالات متحده سرمایه گذاری می کنند. و ، دیفرانسیل های بازگشت در پیش بینی سرمایه گذاری های سهام ایالات متحده (اما نه اوراق قرضه) مهم هستند ، زیرا خارجی ها در صورت داشتن بازده نسبتاً پایین در بازارهای سهام خود ، بیشتر در سهام ایالات متحده سرمایه گذاری می کنند. سرانجام ، علیرغم حمایت نظری قوی ، به نظر می رسد که انگیزه های متنوع سازی تأثیر کمی بر الگوهای سرمایه گذاری خارجی در ایالات متحده دارد.

فوربس خاطرنشان می کند که این نتایج - و به ویژه نقش اصلی توسعه بازار مالی یک کشور در تعیین سرمایه گذاری آن در ایالات متحده - سه پیامدهای مهم دارد. اول ، نتایج از ادبیات نظری در مورد عدم تعادل جهانی که بر نقش بازارهای مالی ایالات متحده تأکید می کند ، پشتیبانی می کند. اگرچه مکانیسم دقیق در مدلها متفاوت است ، یکی از موضوعات مهم در تحقیقات اخیر این است که سطح پایین تر از توسعه بازار مالی در سایر کشورها همچنان به حمایت از جریان سرمایه به ایالات متحده ادامه خواهد داد ، از این طریق از کسری حساب جاری ایالات متحده و عدم تعادل بزرگ جهانی بدون تغییرات اساسی حمایت می کند. در قیمت داراییپیامدهای دوم و مرتبط با آن این است که به عنوان کشورهایی در سراسر جهان به توسعه و تقویت بازارهای مالی خود ادامه می دهند ، این به تدریج این عامل مهم جریان سرمایه را به ایالات متحده کاهش می دهد. این تنظیمات احتمالاً به آرامی اتفاق می افتد ، زیرا توسعه بازارهای مالی ، به ویژه در کشورهای کم درآمد ، یک روند طولانی است. سرانجام ، و به طور بالقوه نگران کننده تر است ، زیرا بازارهای مالی مایع و کارآمد ایالات متحده انگیزه اصلی ورود سرمایه های ایالات متحده است ، هر چیزی که مزایای درک شده از سهام و بازارهای اوراق بهادار ایالات متحده را تضعیف می کند می تواند خطر جدی برای پایداری سرمایه ایالات متحده باشدورودبحران فرعی ایالات متحده و ادامه آشفتگی در بازارهای مالی ایالات متحده در حال حاضر ممکن است این "استاندارد طلا" در بازارهای مالی را تضعیف کرده باشد و خطر افزایش ناگهانی مقررات ضعیف اندیشه ممکن است این نگرانی ها را تشدید کند. اگر کشورهایی که بازارهای مالی کمتر توسعه یافته شروع به زیر سوال بردن مزایای نسبی بازارهای مالی ایالات متحده می کنند ، این می تواند منجر به تعدیل سریعتر در جریان سرمایه ایالات متحده ، عدم تعادل جهانی و قیمت دارایی شود.