این مطالعه مشاهدات مهمی در مورد وضعیت کلیدی کل سهام عدالت جهانی ، با پیشنهادات اساسی برای بهبود کارآیی و اثربخشی آنها در تسهیل تشکیل سرمایه ارائه می دهد. این ساختار بازارها و خصوصیاتی را که موفق تر از سایرین می شود ، بررسی می کند ، با موفقیت به عنوان فراهم آوردن حاصلخیزترین زمینه برای سرمایه گذاری ، تخصیص مؤثر سرمایه ، ایجاد اشتغال و در نهایت ، اقتصاد کلان قوی تر تعریف می شود.
بازارهای سهام در ایالات متحده مورد توجه ویژه این گزارش است ، و تغییرات ساختاری و نظارتی را که فوق العاده برای تشکیل سرمایه مضر بوده اند ، و همچنین پیشرفت های اخیر که برای بهبود ساختار بازار انجام شده است ، برجسته می کند.
این شواهد قانع کننده ارائه می دهد که تعیین کننده اصلی پایداری طولانی مدت بازارهای IPO و در نتیجه ، عامل مهم رشد اقتصادی ، اندازه نسبی مشوق های اقتصادی پس از آن است. مشوق های کم مصرف (به عنوان اندازه تیک تعریف شده است که کمتر از 1 ٪ قیمت سهام برای سهام 500 میلیون دلار ارزش بازار) و تعداد کم شرکت های دولتی کوچک منجر به سطح پایین فعالیت IPO می شود. دلالان دلال ، که تسهیل کننده سازند سرمایه هستند ، برای حمایت از فعالیت IPO شرکت کوچک باید مشوق های کافی داشته باشند. ترکیبی از اندازه های کنه بالاتر و تعداد بیشتری از شرکت های دولتی کوچک ، بر اساس وزن ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) ، برای حفظ زیرساخت های انبوه و خدمات مورد نیاز برای پشتیبانی از یک بازار IPO داخلی پر جنب و جوش ، ترکیب می شود.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که نرخ رشد تولید ناخالص داخلی به تنهایی ، به طور شگفت آور ، تعیین کننده اصلی فعالیت IPO شرکت کوچک نیست. بنابراین ، بورس های سهام که مشوق های اقتصادی قابل توجهی برای حمایت از شرکت های کوچک و زیرساخت های مرتبط در پس زمینه فراهم می کنند ، نرخ بالاتری از تشکیل سرمایه را ایجاد می کنند که به نوبه خود باعث ایجاد شغل ، رشد اقتصادی و درآمدهای مالیاتی می شود.
به همان روشی که زیرساخت های یک شهر بدون سرمایه کافی برای حمایت از آن قابل حفظ نیست ، برای حفظ نشاط ، باید از یک بازار سهام نیز با مشوق های اقتصادی کافی پشتیبانی شود. جالب ترین نمونه چگونگی تأثیر چنین مشوق هایی در بازار ، ایالات متحده است. آنچه که زمانی بزرگترین موتور تشکیل سرمایه در جهان بود ، به دلیل از بین بردن تقریباً تمام اقتصاد که زمانی باعث رشد اکوسیستم آن می شد ، به سایه بهره وری سابق خود کاهش یافته است.
تغییرات ساختاری و نظارتی که با قوانین جدید مدیریت سفارش در سال 1997 آغاز شد و تنظیم سیستم های تجاری جایگزین (ATS) در سال 1998 ، ضربات کلیدی بود که بیشترین آسیب را برای بازار شماره جدید در ایالات متحده ، به ویژه برای IPO های شرکت کوچک ، آسیب دیدند. این تغییرات در حال حرکت یک انقباض چشمگیر در معاملات و اندازه های تیک در همه سهام است. در حالی که این امر ، از نظر چهره اش ، خبرهای خوب برای سرمایه گذاران بود ، عواقب نهایی گسترش و اندازه های کوچکتر با کاهش شدید تعداد شرکت هایی که در معرض دید عموم قرار می گیرند ، آشکار شد. در نهایت ، در اینجا یک پارادوکس وجود دارد: سیاست گذاران قصد دارند با تضعیف زیرساخت ها و خدمات مورد نیاز برای حمایت از رشد اقتصادی ، پول سرمایه گذاران را پس انداز کنند ، می توانند بیشتر از سود آسیب برساند. لیست شرکت های عمومی ، که در سال 1997 با 8 823 شرکت در لیست ارز در ایالات متحده به اوج خود رسید ، در پایان سال 2012 تقریباً به 4 916 شرکت کاهش یافته است-کاهش 44. 3 ٪. در حقیقت ، از زمان اوج ، ایالات متحده 15 سال متوالی لیست های از دست رفته را متحمل شده است.
بازارهای سهام ایالات متحده در اصل توسط یک چارچوب نظارتی یک اندازه با اندازه اداره می شوند ، با اندازه یک درصد برای هر سهام ، صرف نظر از قیمت سهم ، سرمایه بازار یا نقدینگی. در حالی که ما با تصویب قانون مشاغل در آوریل 2012 تشویق می شویم ، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده ، در کنار کنگره ، هنوز کارهای زیادی برای انجام این کار انجام داده است تا خسارت هایی را که انجام شده است معکوس کند.
در حالی که کاهش IPO در ایالات متحده بسیار شدید است ، عرضه جهانی IPO نیز با گسترش بازارهای الکترونیکی ، کاهش مادی را متحمل شده است. کار توسط OECD نشان می دهد که تعداد جهانی IPO از بیش از 2000 در سال در اوایل دهه 1990 به کمتر از 750 IPO در سال 2012 کاهش یافته است. دو سوم این کاهش از خارج از ایالات متحده آمریکا ناشی می شود.
صندوق های پرچین و سایر مؤسسات تجارت بیش از حد با هزینه سرمایه گذاران بنیادی بلند مدت و ارائه دهندگان نقدینگی (واسطه ها) به نیروی غالب در بازار اندازه یک درصد تبدیل شده اند. هنگامی که منافع تجاری بیش از منافع اساسی سرمایه گذار را بر عهده دارد ، تحریف قیمت رخ می دهد ، بازاریابی سهام فردی توسط مشتقات (از جمله صندوق های معامله شده ارز) آواره می شود و تشکیل سرمایه و تخصیص کمتر مؤثر می شود. به نوبه خود ، چرخه های اقتصادی شدیدتر شده و رشد اقتصادی طولانی مدت ممکن است مبهم باشد.
یک اندازه متناسب ، پایه ای ضعیف برای تنظیم است. سهام کلاه بزرگ ذاتاً مایع است و از علاقه بسیاری از سرمایه گذاران که به دنبال خرید و فروش سهام در همان زمان هستند ، بهره مند می شوند. در مقابل ، سهام کلاه های کوچک به طور معمول مایع کمتری دارند و دارای بازارهای نامتقارن یا یک طرفه کتاب هستند. بر خلاف برادران بزرگ درپوش آنها ، سهام کلاه های کوچک برای پشتیبانی از نقدینگی ، فروش و تحقیقات حقوق صاحبان سهام به منظور حفظ بازارهای فعال ، نیاز به دلال دلال دارند. ساختارهای بازار سهام یک اندازه با اندازه ، بازارهایی را که به طور جداگانه بهینه شده اند برای تأمین نیازهای کلاه بزرگ و سهام کلاه کوچک و حوزه های انتخابیه مربوطه آنها کم می کند.
* نویسندگان می خواهند از شرکای گرانت تورنتون LLP بخاطر حمایت دیرینه خود از تحقیقات نویسندگان در مورد چگونگی تأثیر ساختار بازارهای سرمایه بر شکل گیری سرمایه تشکر کنند ، بدون آن ، قانون مشاغل در ایالات متحده نمی توانست واقعیت پیدا کند. حمایت گرانت تورنتون به ما این امکان را داده است تا با کمک به توجه به توجه به اینکه چقدر افزایش معاملات کوچکتر و کوچکتر ممکن است به سهام سرمایه های کوچک و اقتصاد رشد آسیب برساند ، بحث و گفتگو را در مورد ساختار "اندازه تیک" و ساختار الکترونیکی در ایالات متحده آگاه کنیم ، ضمن اینکه "کوتاهتر است". اصطلاحات "در سهام بزرگ سرمایه.
